Ik heb heel lang gedacht dat ik dom was. Dat anderen het meestal beter wisten.
Zo’n gedachte komt natuurlijk ergens vandaan.
Zo ben ik ooit geadviseerd na het 1e jaar van de HAVO naar de MAVO te gaan. Dat heb ik braaf gedaan. Maar dat heeft iets gedaan met mij. Vooral omdat al mijn vriendinnen op de HAVO/VWO bleven…..
Destijds was ik niet bekend met de verschillende leerstijlen.
Je hebt leerlingen die een voorkeur hebben voor de linkerhersenhelft, die gericht is op het verstand, redeneren, luisteren, taal, analyse, volgordes, onderbouwingen, wetenschap, feiten en kennis.
En er zijn ook kinderen met een rechts-georiënteerde leerstijl. Hiermee bedoelen we dat het kind een visuele leerstijl heeft (het kind denkt voornamelijk in beelden en leert door te kijken en te visualiseren) of een kinesthetische leerstijl (kinderen die leren door uit te proberen, te ervaren en te voelen). De rechts-georiënteerde leerlingen zijn niet zo goed in stil zitten, luisteren en lezen. Maar wel in kijken, visualiseren, verbanden leggen en zelf ontdekken.
Hoewel ik geloof dat het om een combinatie van leerstijlen gaat, heb je wel vaak een duidelijke voorkeur.
Zo dacht ik op de HEAO, wat doe ik hier? En ben ik gestopt. Later heb ik, naast mijn werk, de HEAO afgerond en toen ging het bijna als vanzelf, omdat ik het leren kon combineren met de praktijk.
Maar dat besef ik mij achteraf. Ik was mij niet bewust van mijn leerstijl.
Ik geloof dat dit soort ervaringen mensen klein kunnen houden. Het maakt mensen onzeker. En dat werkt door in je werkende leven.
Die onzekerheid houdt je ontwikkeling tegen. En dat is zonde en niet nodig!
Want je bent ontzettend waardevol! Dus pas je niet teveel aan. Dat kost meer energie dan je denkt…..
Hoe blijf jij je ontwikkelen?