Ik wist niet beter dan dat ik wilde studeren, een goed betaalde baan, veel reizen en uiteindelijk een steeds groter huis met een tuin.
Behalve het vele reizen heb ik het allemaal niet (meer). En toch voel ik mij regelmatig gelukkig. Eigenlijk gelukkiger dan toen ik het allemaal wel had. Omdat ik steeds trotser ben op mijzelf. Maar vooral omdat ik mij realiseer dat ik helemaal niet zoveel nodig heb….
Want daar gaat het volgens mij om. Weten wie je bent en wat je nodig hebt om gelukkig te zijn en daarin de stappen nemen om verder te komen. En daar trots op zijn!
Dat gelukkig zijn met wie je bent en wat je hebt, heb ik niet op school geleerd. Daar leerde ik juist mij te conformeren aan de massa. Het hokje wat mij eigenlijk niet zo goed paste. Maar ik had geen idee.
Nooit is mij gevraagd: wat wil je eigenlijk met je leven? Waar word je gelukkig van?
Vanuit mijn hoofd heb ik allerlei keuzes gemaakt. Waardoor ik eigenlijk alleen maar nog meer in mijn hoofd ging. Door focus en hard werken. Ik deed van alles om o.a. mijn faalangst/onzekerheid te verbergen en kwam steeds verder van mijzelf af te staan.
Totdat ik leerde om meer vanuit mijn hart te leven…
En niet omdat ik het niet kon, maar omdat ik het niet toe liet. Ik hield vast aan allerlei zekerheden, maar dat hield mij weg van wie ik eigenlijk echt ben.
Ik houd van avontuur, ik ontdek graag nieuwe plekken en ik wil echt van betekenis zijn voor de maatschappij.
Ik trek nu in NL ontzettend veel rond in mijn camper, laat mij elke keer weer verrassen, heb leuke maatschappelijke (online) opdrachten en maak regelmatig mensen bewust van hun mogelijkheden!
Ik geniet volop!
Leef jij jouw eigen leven?
Waar word jij gelukkig van, even los van al jouw belemmerende gedachten….?